Hipolibidemia jest chorobą, która objawia się całkowitym brakiem zainteresowania seksem. Jest to tak zwana oziębłość seksualna. Takie zaburzenia mogą mieć zarówno podłoże fizjologiczne jak i psychologiczne.

Z psychicznego punktu widzenia chorobę mogą wywołać sytuacje jakie miały miejsce w przeszłości. Może być to między innymi gwałt, molestowanie seksualne jakie miało miejsce w dzieciństwie, czy też uzależnienie od pornografii. Często religia również wpływa na oziębłość seksualną. Z fizjologicznego punktu widzenia na zaburzenie wpływają różnego rodzaju choroby, menopauza, tabletki antykoncepcyjne, a także nadużywanie alkoholu, nikotyny i narkotyków. Choroba może być leczona farmakologicznie lub poprzez pomoc psychologa. Wszystko ma na celu zwiększenie libido. Hiperlibidemia jest odwrotnością hipolibidemi. W tym przypadku ochota na seks jest niemal cały czas. Jest to nic innego jak nimfomania. Cały czas chce nam się uprawiać seks, a nasz popęd seksualny niemal utrudnia nam codzienne życie. Choroba ta wywołana jest bardzo często zaburzeniami poczucia bezpieczeństwa, niską samooceną i fobią przed wejściem w stały związek. Ten rodzaj zaburzenia seksualnego u kobiet bardzo często rozwija się przez nerwy, a seks jest najlepszym sposobem, aby to napięcie nerwowe rozładować.

Leczenie należy rozpocząć od spotkania się z seksuologiem. To on kieruje pacjentkę na dalsze leczenie, lub przepisuje leki na obniżenie popędu seksualnego. Są nawet specjalne grupy wsparcia dla osób uzależnionych od seksu.